Proloog
De dood maakt elk mens ouder, zelfs als hij zijn hele leven zijn best heeft gedaan om er jong uit te zien. Het is de rigor mortis, de som van emotieloze processen die in het dode organisme plaatsvinden: God trapt op de rem, maar de vezels en spieren dansen nog door de insubordinatie van adenosinetrifosfaat en andere lastig uit te spreken chemische verbindingen. En dit alles zonder rekening te houden met de laatste wil van de overledene, in dit geval Jan Visser, restaurateur van antieke meubels. Die verfde sinds een paar jaar discreet zijn haar en overwoog zelfs een transplantatie om de groeiende kale plek op zijn hoofd te verdoezelen, die bij gebrek aan beter werd bedekt met een langere pluk. Hij droeg ruime truien op zijn naakte, afgetrainde, licht gebruinde lijf. Hij had nog steeds succes bij de vrouwen, of dat dacht hij tenminste. Ze…
View original post 932 słowa więcej