
Sinds twee weken is mijn moeder uit Polen op bezoek. Ik heb haar heel lang niet gezien, praktisch anderhalf jaar, omdat ze voor het laatst in februari 2014 hier was. We zijn wel naar Polen gegaan, maar ik was toen maar kort bij mij ouders. Ze gingen naar een sanatorium en wij reisden door Polen.
Dus nu stond ze voor mij totaal anders dan die 1,5 jaar geleden. Zo klein, zo hulploos als een kind. Ze vergeet dingen heel snel en ook is ze snel moe. Ze is echt als een kind geworden en eigenlijk heeft ze nu heel veel aandacht nodig. Dat verwachtte ik niet. In een mum van tijd is mijn moeder oud geworden. Ik zie nu haar 64 jaren. Ik zie het duidelijk voor mij en ik ben echt bang hoe lang ik haar nog zal kunnen zien. Hoeveel aar nog? Hopelijk heel veel. Haar stem horen.
Nu begrijp ik waarom ze zo vervelend lijkt door de telefoon.
Mijn moeder is oud.
Ze is oud.
Ik heb niet zo veel tijd meer om aan haar te besteden. Misschien is het nu of nooit.
Nu dan mama, ik zal er voor jou een mooie vakantie van maken.
Ik hou van jou!